教室里的一头牦牛

སྔོན་ཆད་མཁྱེད་བརྩེའི་གློག་བརྙན་ཆང་ཧུབ་གང་གི་ཆོ་འཕྲུལ་ཞེས་པ་དེའི་གཏམ་རྒྱུད་དེ་ལས་ཀྱང་འབྲུག་པའི་ལས་བྱེད་ཕོ་གསར་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས། ལམ་རོགས་བུ་མོ་ཞིག་ལ་སེམས་ཆགས་ནས་མ་སོང་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་ཡོད་པ་དང་ཆ་འདྲ་བར། མཁྱེན་བརྩེ་དང་གློག་བརྙན་མཉམ་ཕབ་བྱེད་མྱོང་བའི་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་འདི་ཡིས་ཀྱང་གཞོན་ནུ་དགེ་རྒན་ཞིག་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་འགྲོ་གྲབ་བྱེད་སྐབས་མཐའ་མཚམས་འབྲོག་སྒང་ལ་ཆད་པའི་ཚུལ་ཏུ་མངགས་པའི་གཏམ་རྒྱུད་བརྗོད་འདུག་ཡོད། གློག་བརྙན་འདི་གཉིས་བར་ལ་ལོ་བཅུ་ཁ་བཅོ་ལྔ་ཙམ་གྱི་དུས་ཚོད་ཀྱི་བར་སྟོང་ཡོད་ནའང་། འབྲུག་ཡུལ་གྱི་སྤྱི་ཚོགས་གནད་དོན་ལ་རྒྱུན་མཐུད་ཀྱི་རང་བཞིན་ཞིག་ལྡན་ཡོད་པ་ཟུར་ནས་མཐོང་ཐུབ་པར་མ་ཟད། གློག་བརྙན་དེ་འདུལ་བྱེད་དང་ཐབས་ཤེས་ཤིག་གི་ངོས་ནས་མཁྱེན་བརྩེ་དང་རྡོ་རྗེ་གཉིས་ཀྱིས་གང་ལྟར་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་བཞིན་ཡོད་པ་དེའང་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་འདུག་བསམ། །གློག་བརྙན་ཐབས་ཚུལ་དུ་མཐོང་བ་འདི་བོད་བརྒྱུད་ནང་ཆོས་ཀྱི་ཁྱད་ཆོས་ཤིག་ཏུ་སྙམ་ཆོག་ལ། འཆམ་དང་ལྷ་མོ། མཐའ་ན་དེང་རབས་ཀྱི་གླུ་དབྱངས་སོགས་ཀྱིས་མཚོན་པའི་སྒྱུ་རྩལ་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཤིག་ནང་ཆོས་ཀྱི་མི་སེམས་འདུལ་བྱེད་དུ་བཀོལ་ཡོད་པ་རེད་དེ། དེ་ང་ཚོས་སྒྱུ་རྩལ་ལྟ་བ་དང་སྲོལ་རྒྱུན་ཞིག་གི་མཐོ་ས་ནས་ངོས་འཛིན་བྱེད་ཆོག་པ་རེད། །གློག་བརྙན་འདིའི་ཡོན་ཏན་ཆེས་ཆེ་བ་ནི་དེ་འདྲའི་ལྟ་བ་ཞིག་ལེགས་ཕུད་བྱེད་ཐུབ་ཡོད་མེད་ཀྱི་སྒང་ནས་དཔྱད་ཐུབ་སྟེ། ང་རང་གིས་ཚད་གཞི་དེ་ལྟ་བུ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་བཤད་ན་གློག་བརྙན་འདི་ལེགས་སུ་གྲུབ་པ་ཞིག་རེད་འདོད། །དེ་ཡང་། སེམས་འདུལ་བའི་འདུལ་ལུགས་ལ་ནི་སེམས་འགུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། ཡིད་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་དེ་ལས་མ་འདས། །གློག་བརྙན་འདིའི་ངོ་སྤྲོད་དང་སྔོན་བརྡ་མཐོང་སྐབས། ང་རང་ལ་གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟ་དགོས་མིན་གྱི་དོགས་པ་ཞིག་སྐྱེས་སུ་བཅུག་བྱུང་། ངས་བསམ་ན། ཁ་བྱང་དང་ངོ་སྤྲོད་བལྟས་པ་ཙམ་གྱིས་གློག་བརྙན་འདིའི་འགྲོ་ལུགས་ཙ་ལམ་ཞིག་མི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སེམས་སུ་གསལ་ངེས་རེད་བསམ། གློག་བརྙན་ཆ་ཚང་ལྟས་རྗེས་ཀྱང་དེ་རེད། གཏམ་རྒྱུད་དེ་ཆེ་ཕྱོགས་ནས་ལྟས་ན་ཤིན་ཏུ་བསྐྱར་བཟློས་སུ་སོང་པའི་འཕེལ་ལམ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་འགྲོ་བཞིན་ཡོད་པ་དེ་རེད། ས་ཁུག་ལུང་ཁུག་ཞིག རེ་བ་ལས་འགལ་བའི་གཞོན་སྐྱེས་ཤིག དེ་ནས་སེམས་ཀྱི་ལོག་ཕེབས་ལྟ་བུ་ཞིག ཆེ་ས་འདི་དགེ་རྒན་དང་འབྲེལ་བའི་གློག་བརྙན་མང་པོའི་ནང་བྱུང་ཚར་ཡོད་པ་དང་། འདིར་ཤིན་ཏུ་གསར་གཏོད་མེད་པའི་ངོས་ནས་སླར་ཡང་བེད་སྤྱོད་བྱས་ཡོད་པ་མ་རེད། །འོན་ཀྱང་། གློག་བརྙན་འདི་ཡི་མི་འདྲ་ས་ནི། འདིའི་ཞིབ་ཕྲའི་གནས་སོ་སོ་ན་སེམས་འགུལ་ཐེབ་བྱེད་མང་པོ་ཞིག་སྦས་ཡོད་པ་དེ་རེད། དཔེར་ན་དོན་བྱ་གཙོ་བོའི་གྲོགས་པོའི་བརྩེ་སེམས། སློབ་མ་སོ་སོའི་སྣང་བརྙན་དང་སྐད་ཆ། མཐའ་ན་འཛུམ་མདངས་དང་འགྲོ་སྟངས། དོན་བྱ་གཙོ་བོ་དང་གླུ་མཆོད་ཕུལ་མཁན་གྱི་བུ་མོ་གཉིས་ཀྱི་འབྲེལ་བ། ཡུལ་དཔོན་གྱི་མི་ཚེའི་གཏམ་རྒྱུད། གླུ་ཡི་འགྲེལ་བཤད། གཡག་གི་འགྲེལ་བཤད་ལ་སོགས་པ་ལ་སེམས་འགུལ་བྱེད་པའི་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་འདུག་ལ། ཁྱད་པར་ཏུ་ང་ཚོ་བོད་མི་མང་པོས་གློག་བརྙན་ནང་གི་སྤྱི་ཚོགས་རྒྱབ་ལྗོངས་དེ་འདྲ་མྱོང་ནས་ལོ་བཅུ་ཁ་ཉི་ཤུ་ཡིན་པ་དང་། རིག་གནས་ཀྱི་ཆ་ནས་མི་སྣ་དང་དོན་བྱུང་གི་ཚོར་བའི་སྐུལ་སློང་ལ་སྙིང་ཁ་གླན་ཐུབ་པ་ཡིན་དུས། ལྷག་པར་སེམས་འགུལ་ཐེབ་རྒྱུ་རེད། །ང་རང་ལོ་བཅུ་ལ་སློབ་ཆུང་དགེ་རྒན་བྱེད་མྱོང་ཡོད་པས། གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་སློབ་མ་དང་ཡུལ་མིའི་ཁྱད་གཤིས་མངོན་སྟངས་ལ་ཤིན་ཏུ་ཡིད་ཚིམས་སོང་པ་ཡིན། བོད་ནང་གི་སློབ་གསོའི་སྐོར་གྱི་གློག་བརྙན་ཁ་ཤས་ནང་འདི་འདྲ་ཞིག་བྱུང་ཐུབ་མི་འདུག ཕལ་ཆེར་ཁོ་ཚོས་རྒྱལ་ལྗོངས་དེ་བཅོས་ཆེ་སོང་པས་ཡིན་པ་འདྲ། །དེ་བཞིན་ཀྲང་དབྱི་མོང་གི་ གཅིག་ཀྱང་ལྷག་ཏུ་བཅུག་མི་ཉན་ ཟེར་བའི་གློག་བརྙན་གྱིས་མཚོན་པའི་གློག་བརྙན་ནང་། མིའི་ལྷད་མེད་ཀྱི་བརྩེ་སེམས་དེ་ཨུ་ཚུགས་ཤིག་དང་། མཐའ་ན་གླེན་ཚུགས་ཤིག་ཏུ་སྟོན་བཞིན་ཡོད་པས། དེ་ལ་རང་གི་རིག་གནས་ལས་བྱུང་བའི་ཚོར་བ་དེ་འདྲ་ཞིག་རྦད་ནས་བྱུང་ཡོད་མི་འདུག འདི་དེ་རིང་གློག་བརྙན་འདི་ལྟས་རྗེས། ད་གཟོད་ང་ཡིས་གསལ་བ་ཡིན། ད་གཟོད་ང་ཡིས་ ཨོ་་་་་་ དྲན་པ་ཡིན། །ཆང་ཧུབ་ནང་གི་དོན་བྱ་དང་པོ་དེ་མཐར་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་མ་སོང་པ་རེད། ཡིན་ནའང་གློག་བརྙན་འདིའི་ནང་གི་གཞོན་ནུ་དེ་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་སོང་ཡོད་པ་རེད། །འདི་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་འཁྲབ་ཁྲིད་པ་སོགས་རང་ཉིད་ཕྱི་རྒྱལ་ལ་ཐོན་ཚར་བ་ཁ་ཤས་ཡིན་པས་ དེ་ལྟར་མ་བརྗོད་ཐུ་མེད་ཆགས་པ་ ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ཐང་། འོན་ཀྱང་། རྒྱུ་མཚན་གང་འདྲ་ཞིག་གི་ངོས་ནས་ཡིན་རུང་། མཇུག་རྫོགས་ཚུལ་དེ་ཤིན་ཏུ་ཡག་སྣང་ཤར་སོང་། ག་རེད་ཟེར་ན། བཟོ་རིག་སྤྱི་ཚོགས་ཀྱི་བསླུ་བྲིད་དེ་འབྲུག་བོད་གང་ལ་མཚོན་ནའང་ནུས་ཤུགས་ཆེན་པོ་ཡོད་པ་ཞིག་རེད། དེ་ནི་སྤྱི་ཚོགས་གནས་སྟངས་གཉིས་ལ་ཡག་བཙོག་གི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་ཡོད་པས་མ་ཡིན་པར། གཙོ་རྒྱུགས་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཕྱེས་སོང་པས་རེད། །གློག་བརྙན་ནང་གི་ཡུལ་དཔོན་གྱིས་ ་་ང་ཚོའི་འབྲུག་རྒྱལ་ཁབ་འདི་བདེ་སྐྱིད་དཔལ་འཛོམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཁབ་ཅིག་ཡིན་ཞེས་ཟེར་ནའང་། ཡོན་ཏན་དང་ཤེས་རིག་ཐོབ་ཟིན་པའི་གཞོན་ནུ་ཐམས་ཅད་ཕྱི་རྒྱལ་དུ་བདེ་སྐྱིད་འཚོལ་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་ཅི་ཡིན་ནམ་་ ཞེས་བཤད་སོང་། གློག་བརྙན་རང་གི་བསྟན་དོན་ཡིན་ན། རྒན་པོ་དེས་མུ་མཐུད་དུ། ་་ཁྱོད་ཚོ་ཚང་མ་སོང་པ་ཡིན་ན། ང་ཚོ་འབྲུག་གི་མ་འོངས་དེ་གང་ལ་རེ་ལྟོས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་་ ཞེས་བཤད་ཡོད་པ་ལྟར། གཞོན་ནུ་ཚོར་མ་འགྲོ་ཟེར་བཞིན་ཡོད་པ་རེད། །འོན་ཀྱང་། ང་རང་གིས་གློག་བརྙན་འདིའི་བསམ་བློའི་ནང་སྙིང་འདི་ཙམ་ལ་བཞག་ན་ཤིན་ཏུ་གུ་དོག་སོང་པ་རེད་འདོད། དེ་ལས་ལྡོག་པར། ང་ཚོས་ནང་སྙིང་དེ་ལས་རིན་ཐང་ཆེ་བ་ཞིག་མཐའ་མཇུག་གི་མཚམས་ནས་དོན་བྱ་དང་པོས་ཕྱི་རྒྱལ་གྱི་ཨར་ཁང་ནང་ནས་ གཡག་གི་སྐོར་གྱི་གླུ་དེ་འཐེན་པའི་འཁྲབ་ཚན་ནས་སྦྱོང་ལེན་བྱེད་ཆོག་ཏེ། དེ་ནི། སྤྱི་ཚོགས་ཤིག་རྒྱབ་ཏུ་སྐྱུར་ཏེ་འགྲོ་བའི་སྐབས་སུ། གློག་བརྙན་ནང་ས་ཁམས་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་བ་རེད། བོད་མི་མང་པོ་ལ་མཚོན་ན་དུས་ཚོད་ཀྱི་ངོས་ནས་སྐྱུར་ཡོད་པ་རེད། ང་ཚོས་ཕྱིར་མིག་ལྟ་དོན་ཡོད་དམ་མེད། ཕྱིར་མིག་ལྟ་བའི་འོས་ཐང་ཡོད་དམ་མེད་སོགས་བསམ་གཞིགས་བྱེད་རྒྱུ་དེ་རེད་ལ། །དེ་ཡང་མཐར་གཏུགས་ན། མི་རིགས་གཞན་གྱིས་གློག་བརྙན་འདི་ལྟ་བ་དང་མི་འདྲ་བར། ང་ཚོར་བཤད་ན་སེམས་ཀྱི་སྐྱོ་བ་སྲབ་མོ་ཞིག་དང་དེ་ཡིས་གཡོ་འགུལ་བྱས་པའི་ཚོར་བ་ཞིག་ཡིན་རྒྱུ་རེད་བསམ། །ཤར་བྲིས། རྗེས་མ་བཅོས་རྒྱུ་ཡིན

该片的制片是著名剧作家、导演赖声川的女儿赖梵耘，导演是赖家的女婿，不丹摄影师帕武·多杰的导演处女作，片中男主现实中也是个歌手，该片讲述的是不丹的一位年轻教师乌金，不甘心自己一直在小地方沉沦，最终选择了去澳洲悉尼闯荡的故事。

片中提到不丹这个国家国民幸福指数世界排名第一，比泰国还高，是现代文明中的一方净土，没有被污染，话说梁朝伟和刘嘉玲的婚礼就是在这里举办的，这是一个佛教国家，所以对牦牛也奉为神明，片中那片没有污染过的洁净的天空也令人神往。

于是戏剧矛盾来了，男主在“破”（离开不丹去往现代大都市（悉尼即作为现代文明的代表），再纯净的手也不能一直抓粪了，不能洗澡和上厕所没有卫生纸的尴尬，国内为了挣钱也开始有了很多诸如造假名牌、诈骗案件频发等，貌似安逸却能折射老人的养老焦虑等社会问题、男主女友在影片中处于无声的状态是代表当时的年轻人脑中空空并没有思想等等）与“立”（这个主要指坚守，继续守在那个世界上最偏远的小山村，每天有蓝天白云的陪伴，呼吸着新鲜的空气，歌唱着白瓷碗（寓意那颗没有被现代文明污染而损伤的灵魂），并把自己献给众生，献给村里的人，献给山中的动物，植物……）中纠缠起来。

这个对比够强烈这个矛盾提出的也真是好，对于一个改革开放中的国家，对于十几亿国人来说也是一个大命题，影片立意起来了，而且这部影片也明确给出了解决答案，不破不立，有些东西必须摧毁，必须放弃，才能迎来新生。

在影片7.22分15秒男人那么脏的赤脚和孩子那么干净的鞋子的特写，体现出底层男人固有的自尊和对孩子无私的爱，也体现出纯洁无瑕的孩童也一样有虚荣心，这是对人类这种动物最直接的描述，这个画面给男主开始注入了爱的暖流和对人生的思考，以至于晚上辗转难眠；23分32秒孩子展示他值得自豪的廉价破旧的玩具小汽车，含在嘴里那一幕真的……，揭示不丹人民现实中的贫穷和不堪；离别时妈妈和孩子的开心（他们这帮人的住宿让一家人有了一点微薄的收入，仅仅见识了一点外面的世界），爸爸眼神里的复杂和凝重，充满了对都市年轻人的艳羡，期待及对自己人生的一丝丝惋惜，孩子冲过来的一祯代表了对未来的期待，希望他穿上新鞋走出去，并且走更好的路。

另外，影片也提到了男主在“鲁纳纳”通过与当地村民尤其是孩子们的相处中，学到了养护心灵的法则-保持一颗纯净的心（歌词：心似瓷碗里的牛乳，纯净洁白，即使有朝瓷碗破了，牛乳还是牛乳。

这首歌既表达了一直不变的真心，忠贞不渝。

预示了环境即使变化，纯洁干净的心灵并不会变化，才能达到救赎，只有救赎了自己才能救赎别人）。

影片的处理方式值得划重点的是，通过让男主学唱这首歌，其实是让他学习不丹人民最最淳朴的做人道理的过程，那就是保持初心，为人世间敬献大爱。

教室里面的牦牛，也是代表了人类做人首先要学会奉献才行的。

最后男主在悉尼酒吧唱歌这个片段既代表了追逐梦想虚像的破灭，也代表了主角内心世界的升华，预示他理解了何为大爱，成功的在“破”之后“立”起来了，成功的法则那就是即使有朝瓷碗破了，牛乳还是牛乳，那就是本片的想要表达的主旨-一颗纯净的心！

༈སློབ་དཔོན་འདི་ནི་ལམ་སྟོན་ཡིན། །མུན་ལ་སྣང་བ་ཕྱེ་ལྟར་ཡིན། །རིགནས་འདི་ནི་རྒྱང་མཐོངས་ཡིན། །མཐོ་ལ་སྐས་འཛེཌ་ཡོད་འདྲ་ཡིན།།ཡུལ་འབངས་དག་ནི་ས་སྲུང་ཡིན།།གངས་ལ་སེངྒེ་གནས་འདྲ་ཡིན།།བྱིས་པ་དག་ནི་དཀར་གཙང་ཡིན།།མཁའ་ལ་སྤྲིན་དཀར་བཞིན་དུ་ཡིན།།གཡག་ནོར་འདི་ནི་སྲོག་རྟེན་ཡིན།།ཕཚུན་བརྟེན་པའི་འགྲོ་དྲུག་ཡིན།།གླུ་ཆུང་འདི་ནི་སྙིང་གཏམ་ཡིན།།འཇིག་རྟེན་འགྱུར་བའི་སྨྲེང་གླུ་ཡིན།།#鲁纳之歌#

#《教室里的一头牦牛》不太客观的观后感作为DJKR的御用摄影师，Pawo在镜头中把不丹与世无争的淳朴民风和与世隔绝的自然风貌，以及人与自然和谐共生的相处画面展现的淋漓尽致。

佩珠小班长的眼睛、女主为自然供养的歌声、村民对美好未来的期许，让影片整体看着朴实、动人、美好。

从故事线来看，牦牛作为情感寄托，从牛粪开始到牦牛，再到牦牛之歌，最后在大洋彼岸用歌唱的方式忆念，层层递进的表现方式确实为一大看点，然而电影将尽一半的时间花在了路途中但交代的东西又少，主人公内心的成长和转变的关键点略显单调，使得托物寄情显得心有余而力不足。

不丹青年向往外界的现状在《旅行家和魔术师》里也有交代过，对于气候变暖和雪线上升，守好本分比追随不必要的欲望更有用，这可能也是导演想表达的吧。

最后还是恭喜提名奥斯卡！

一开始在豆瓣搜，居然搜不到这个词条，以为是这部电影太敏感了还是怎么样，但看了一下简介感觉很正常啊。

一直到看完，我再搜，才知道这部片又名《教室里的一头牦牛》。

当我知道这是一部支教主题的电影时，我就知道电影的走向和结局是什么了（大家都知道），但这不重要，我选择继续看下去，原因之一是我相信那份真情会很打动人，我想再被感动一次。

第一次看不丹的电影，不丹相对于我们国家来说确实不怎么发达，无论城市还是农村和我们国家对标都是（只是客观评价，没其他意思）。

支教很苦，生活条件很简陋，当我断定结局一定是老师被打动了而最终决定留下来当长期老师，那么这部影片即使是那种我们看开头就能知道结尾的电影，有着老师与村庄里的大人孩子建立的联系、感情展现得不够多（着墨太少）或者说不够深厚这点比较明显的不足，但凭借着真实的环境、人物、真挚的情感和令我们满意（感动）的结尾，我依旧会毫不犹豫地给五星。

但是，但是，我是真的没想到啊，老师，居然离开了鲁纳纳，真的让我太意外和震惊，即使最后是以在酒吧唱了这首歌为结尾，我依旧意难平。

我又在想难道这就是一种艺术的展现形式？

还是说这是更多人更真实的选择？

不要有那种固有的道德要求？

特意选择一种我们都意想不到的结局，难道这也是一种我们应该接受的结局？

我们不该有固有的思维模式、道德要求？

（五个问号皆没有恶意）这部影片提名了2022最佳国际影片，这就更让我陷入了思考🤔。

不丹是世界上最幸福的国家（之一）。

我不知道别的怎么样，但真就感觉电影里的人是真的好，好善良、淳朴，然后班长真的我一眼就认定她一定是个听话的乖小孩，一定是个好苗子，未来可期。

不管怎么样，就现阶段的我来说，我选择给四星⭐⭐⭐⭐

1、不丹是教室（ལུང་ནག་ན།，2019）原片名魯納納，是不丹西北偏遠山區的地名。

英文片名在魯納納之下，加上了「A Yak in the Classroom」，而句子裡的這一條氂牛有實指——一頭名叫布諾的牛，同時也有虛指——即故事主人公烏金。

臺灣的片名改為「不丹是教室」，意以不丹的故事教育愛鄉愛土的重要。

2、故事以人才流失開場，一名剛畢業的公費實習老師，想逃離不丹貧困荒涼的山區，到雪梨熱鬧的海岸邊實現他的歌手夢。

年輕人的心大抵如此，舉世皆然，無可厚非。

（從山區到海濱，讓我想起了2000年和學長到湖南去探訪他親戚的事，當時兩岸還沒有直航，必須中轉香港。

親戚中有一個人開車帶我們上莽山時告訴我們，政府徵收土地讓他們獲得了一筆錢得以開游泳池，而後他用賺得的第一筆錢買了那輛車，一拿到車，開了幾天幾夜一路到浙江、福建沿岸就為了看海，他說因為他一輩子沒有看過海——我想那種心情上的迫切和決定的必要性，是完全可以理解的。

）3、我想，在他年老之前，是沒有從雪梨回不丹的可能性，甚至於他可能就此移民了。

可是，電影結束得很美，當他在異鄉小酒館中，他的歌聲從流行歌曲中一轉，突然充滿了深沉的人文性，不再是翻唱覆讀，而能以氂牛之歌細述衷曲。

至此，回不回鄉只是外在的、物理性的身體的移動，再無所謂，家鄉實則已銘刻在他的心底了。

4、故事主人公因為年輕，所以對未來有憧憬；不僅如此，同時也因為年輕，對事物有真誠，不世故，也不虛應故事。

這樣「真誠」以待的特質，如高山流水的品格，貫穿了故事，從開始到結束——從對待外婆，對待長官，對待村民、朋友、教室、氂牛、自然界，也因而他才能獲得許多生命的觸動。

5、人世之間不過因緣合和，湊巧而生，像電影中師生一場，再無會面的可能，又像牧牛人的氂牛，時候到了也成為了犧牲祭品一樣；然而，一切又因有情，天地不曾荒涼。

6、補充新聞一則：https://chinese.aljazeera.net/opinions/2022/3/23/%E5%85%B3%E4%BA%8E%E5%B9%B8%E7%A6%8F%E4%B8%8E%E8%99%9A%E4%BC%AA

男主乌吉的职业是老师，喜欢唱歌一度以为去大洋彼岸当歌手才能拥有梦寐以求的开心也正因如此，上级把他安排到最偏远的地方支援半年即便万般无奈还是踏往这个遥远的乡村 如果不知道山路险阻难走，有期许就能走到山上但如果预先知道结果便会有恐惧，腿软认为自己不行山上让他动容的牦牛之歌孩子的纯粹洁净都在一点点唤醒他的初心不自觉地投入到教学及歌唱村长赞赏他的教室布置得很好他却认为会有比自己更适合的老师来没有意识到是自己成就的而这种不自知的由心付出，孩子和村里的人都能感受到村长说“大家都说这里是最幸福的国度，但依然向外寻找”一语双关字面是村子自然纯净不受外界世俗污染保留的幸福，其次是男主沉浸在开心其中而不知村长说也许你就是那头牦牛牧牛人与牦牛有深厚的缘分，人与人之间有特殊的因缘走到一起男主作为老师教导着孩子学习了解这个世界同时这一路走来备受感悟老师知道未来而每个人生路上遇到的人和事都是我们的老师我们是迷途的羔羊忘记回家的路那些独一无二的生命都在指引我们找到回家的路，无须向外求索就像男主开场酒馆里唱的歌“宁静的快乐，曾来袭过无法忘记”宁静的快乐在心中

看完这片觉得非常有意思，先介绍下这个国家不丹：位于喜马拉雅山脉东段南坡，其东、北、西三面与中国接壤，南部与印度交界，为内陆国。

北部山区气候寒冷。

可就这么一个小小国家，在影片里多次提及，国民幸福总值排世界第一！

我其实不在明白这个国民幸福总值是如何计算出来的，通俗的讲就是人们过得很幸福的意思吧。

可电影里表现出的并非如此，主角是个人民教师，可没干多久就不想干了，教师嘛杂事一大堆，自由度也极低，压力极大（最近郑州23岁女教师事件反响极大）然后这家伙就不干了。

有意思的是，和我们这一样，任职时都是签过合约的，也就是说不能立刻辞职，然后教育部安排他去全国这偏远荒凉的一个小学支教最后一年。

接着影片就有些俗套的成为艰苦支教类型的片子了。

但结尾说实话我挺喜欢，这位老师被校长、老师、学生、村民所感动，但最终依然拒绝了他们的请求，去了国外找寻自己心中的梦想，结束时讲他在酒吧当驻唱。

我觉得这个结尾不俗套，不死磕煽情，不拔高立意，追求自己的心中的生活才是最善待自己的方式，人的一生很渺小，能开心过完足矣了。

来浅点评一下电影《鲁纳纳之歌》这个电影是我偶然在微博上发现的，是一部来自不丹的藏文电影。

本片主要讲述的是主人公乌金，一个不喜欢教书的老师，梦想着去澳大利亚当流浪歌手，却被教育部强迫委派到偏僻的村庄鲁纳纳的故事。

整部电影一个半小时多，虽然不长但是故事情节很完整，节奏也很慢。

电影先讲述乌金坐大巴车，过盘山路，走了八天崎岖山路到达鲁纳纳。

刚到鲁纳纳的乌金满脸不乐意，充满抗拒，甚至提出了要原路返回的要求，但是通过第一天的教学和室外传来了莎尔顿悠扬的歌声乌金犹豫了…

故事情节不是很曲折，也不是很老套。

电影结尾没有采用万年不变的套路，让乌金留在村子里教一辈子。

而是乌金离开了，成功的在澳大利亚成为了一名卖唱歌手，与在鲁纳纳不一样的是，没有人认真的听他唱歌，没有人充满渴望的看着他，希望他传授知识。

令我最深印象的是当乌金还是决定要毅然决然的离开不丹是，村长说的：“都说我们是世界上最幸福的国家，可为什么我们受过高等教育、能担起国家未来的年轻人总要到外面去寻找幸福”这一段话令人深思。

《圆满牦牛之歌》，教室里的牦牛诺布，台下学生们眼角中的泪水都把单纯的人与人之间的关系体现的淋漓尽致，而“纯洁”是我认为是本部电影的代名。

纯洁的眼神，纯洁的感情，纯洁的待客之道… 纯洁的村民，纯洁的孩子们，纯洁的山歌，纯洁的云… 这不仅让人遐想，在这个全民焦虑的时代，是不是我们的眼中失去了那份了干净纯洁呢？

而那些满眼纯洁善良的不丹人是否在那喜马拉雅山脉上真正的幸福呢？

可能这一点每个人都有自己不同的理解，但是令人深思…

有人说支教是一件特别美好的事情，因为可以给自己多余的爱心找到归属，还可以在一定程度上帮助那些偏远山区的孩子们看到希望，看到未来等等。

然而也有人说支教是一件非常残酷的事情，因为孩子们看到了未来的时候，未来却离他们远去了。

支教的意义在于平衡教育资源，然而这种平衡并不是系统的。

一个地方的教育资源落后，它并不能依靠着支教的部分老师来彻底改变当地的教育面貌的。

要改变当地的教育面貌，支教自然是一种选择，而另一种选择就在于系统性对于当地的教育资源进行积累和培训。

这才是解决问题的最好的办法。

今天给大家推荐的影片讲述的是支教，不过本片并不发生在国内，这是一部外国影片，有人叫要问了，外国也有支教吗？

当然，本片就发生在我们邻国不丹，这个在地图上可以找到的国家，但却没有人太去在意的国度。

本片就是《教室里的一头牦牛》，一部来自不丹的儿童电影或者说是现实电影。

乌金是一位来自不丹的年轻人，他跟所有的年轻人一样，对于未来充满着期待和梦想，然而乌金的梦想并不在不丹，而是在千里之外的澳洲。

乌金是一个老师，但他真心讨厌自己的职业，老师们在不丹属于教育部直接管辖，乌金因此经常造访教育部想要让自己的职业画上句号。

教育部对于乌金的请求很不解，但碍于他的几次造访，最终决定让他去不丹最偏远的地方任教，那里只需要上几个月的课就行，丝毫不影响他完成“梦想”。

乌金来到了这个偏远的鲁纳纳国小，这个人口不过百的村庄的小学有多偏远？

光是走路就要好几天，期间还要翻山越岭，交通极不方便的鲁纳纳地区基本上属于与世隔绝但却不是世外桃源。

乌金来到了鲁纳纳便后悔了，但碍于这里的民众们的礼遇，他最终决定教完一学期再走。

乌金的到来给了鲁纳纳一种新鲜的生气，他自己在这里也学会了当地的民歌，对应于一个喜欢唱歌的人来说，乌金这一次的旅程是值得的，但对于一个仅仅是支教的老师来说，乌金这一次的旅程却是充满遗憾的。

时间悄悄溜走后，留给乌金的时间也不多了，这一次的离别虽然大家都不舍，但对于乌金来说这可能是永别了。

他并不会为了鲁纳纳而放弃自己的梦想，同样也不会为了鲁纳纳的小孩的未来而丢掉自己的未来。

一切充满着离愁别绪，但支教的本质就是这样。

能看到这样的影片，我们总是会有一种亲切感，乌金的背后是什么，是不丹国的现状，年轻人们虽然身处这个“世界上幸福指数最高”的国家，但他们丝毫不觉得这是一件有意义的事情，这种所谓的幸福指数不过是给自己的脸上贴金的说法，并不具备实际意义。

影片不止一次提到过这个话题，每一次的回应都可谓是一种直接的讽刺。

鲁纳纳的村长对于乌金的选择不解，既然是幸福指数最高，但为何年轻人们要去外国找幸福，乌金也不解，既然幸福指数最高，那为何作为年轻人的他却要从事自己不喜欢的职业等等。

这些直接或者间接的讽刺让我们看到的是一个现状，打铁还需自身硬，自己的故事不需要别人来鉴定。

再说说本片的主题，支教一直都是一个不是很好讨论的话题，那些一心想要支教的人他们有错吗？

当然没错，任何人的热忱都不应该被辜负，而这些热忱能确实能给当地带来一些变化，然而之后呢？

教育并不是一个短促的事情，他需要的是长期的投入，这种投入并不是支教就能解决的。

乌金所在的不丹，以及不丹最偏远的地区的小学鲁纳纳就是一个例子，来到鲁纳纳的老师来了又走，走了又来，这种昙花一现的方式并不能让这里的孩子得到系统性的教育，他们需要的是一种稳定的教育且在这种稳定上有一定的延续性。

鲁纳纳确实需要外界的老师来教会这些孩子们山外的世界是什么样子，但更需要一个可以稳定的流畅的且具有延续性的教育系统来彻底的改掉这个地区的教育面貌。

乌金不过是一个支教者，支教者就如同白驹过隙一样，存在于这个教育极度落后的地区的时间非常短暂，然而鲁纳纳缺乏的不仅仅是教师，更是一种教育系统，他们缺乏的是适合自己的教师，乌金确实带着小孩子们看到了更多的外面的世界，但乌金并不属于鲁纳纳，村长可以带着村民们用真情打动任何一个支教者，但却无法改变他们不属于这个地方的根本。

鲁纳纳可以是乌金心中的痛，但也仅仅是痛，这种痛并不能改变鲁纳纳的面貌，想要彻底改变，鲁纳纳必须自己培养一批本村的教师来进行长久的教育投入，这或许才是最优途径。

……你好，再见